Relaxen valt niet mee

Zo, inmiddels zitten er een paar relaxdagen op, poeh poeh. Het valt niet mee, hoor. Je ziet gelijk dat er dan niks meer te schrijven is, zo saaaaaaaai. Je maakt niks mee, de uren gaan voorbij zonder dat je er erg in hebt. Niet echt mijn ding dus, maar dat wisten we al. Is bij deze weer bevestigd. De relaxdag van Tangalle bestond uit lastige keuzes: waar ga ik liggen, wat neem ik voor lunch, ga ik nu het zwembad in of later, wat ga ik drinken en waar, welke boek uit mijn e-reader ga ik lezen, moeilijk, moeilijk. Nou zou je uit moeten rusten van zo’n dag aan het strand, maar ben nog nooit zo lamlendig geweest. Het waaide zo hard, zelfs ’s avonds, dus we zaten op onze veranda en je had de hele tijd die bruisende zee aan je hoofd, vermoeiend hoor. In de cabana hing de ventilator te zoemen, maar er zonder was het helemaal niet te harden. Dus de keuze: aan en je bed uit waaien of uit en je smelt helemaal weg, dus dan maar het eerste, met een handdoek als dekentje in de buurt voor tegen de ochtend, want dan wordt het koel, wel 28 graden.  
De cappuccino was goed, maar toen we een cocktail wilden drinken in het beachcafe van Greetje (uit de polder?) hadden we de verkeerde keus gemaakt. We wilden een mojito, met o.a. rum, maar er was nog maar een beetje rum, voor slechts een mojito. Of er jenever door mocht? Nee, dat lijkt me niet. Doe dan maar een, dan neem ik iets anders, pinacolada. Daar moest ook rum in kennelijk, dus ik weet niet wat ze hebben gemaakt, maar het smaakte …..anders, zal ik maar zeggen. En in de mojito van Fokke dreven pitjes van een passievrucht? En de mint ontbrak. Oh ja, en gelijk betalen, want we gaan dicht. Jammer, Greetje, dat is geen goede beurt, dat wordt een onvoldoende op Trip advisor…. Tja, uit dit soort onbenulligheden bestaat je relaxdag dus….. 
Na twee dagen werden we per transfer van het resort zelf naar de volgende bestemming vervoerd. Heerlijk in een busje met airco, want het is hier erg heet en benauwd, dus dan kan je even bijkomen. Onderweg kwamen we nog langs de zogenaamde paalvissers. Die zaten vroeger te vissen, zittend op een paal, maar nu vissen ze in de portemonnee van de onachtzame toerist die een foto van ze maakt. Ik deed dat vanuit de geblindeerde bus, haha, daar konden ze niet zo snel komen. Check. En door. Nog gestopt bij een schildpaddenopvang. Ach, het kost een paar euro en dan heb je weer wat te doen. Er zaten wat gehavende schildpadden zonder pootjes tussen, maar daar is de opvang voor. En een soort begraafplaats, maar dan van begraven schildpadeieren ter bescherming van consumenten die graag gebakken schildpadei lusten. Een zeer rappe uitleg over de verschillende soorten en aan het eind van de tour weer afsluiten met: if you are satisfied with the tour, please give a donation. Oh ja, natuurlijk, die hadden we nog niet gehoord. Vooruit dan maar weer. Je mocht ook nog een kleine babyschildpad uitzetten in de zee voor een paar euro extra, maar had net geleerd dat ze normaal pas in de avond worden uitgezet of naar zee kruipen, want dan is de zee rustiger en hebben ze meer kans op overleven. Dus nu zelf de schildpad uitzetten, daarmee teken je zijn doodvonnis. Dus nee, dank u. Verderop deden toeristen dat wel, dus weet niet of deze opvang nu goed of juist niet goed is??? Wat moet ik er van denken?  
En weer door naar ons hotel temidden van een bloemenweelde in Unawatuna, achter het strand. Het waait hier niet zo hard, maar het is nog steeds erg warm en vochtig. Onze cabana was pas half vier beschikbaar, dus we mochten ook de penthouse kamer. We mochten beide even zien: de cabana werd nu nog bewoond en het zag er uit alsof er zojuist drie koffers met kleren waren ontploft en op het bed een feestje was gehouden. Nee, doe maar de penthouse dan…..in elk geval al schoon met eigen minizwembad en balkon en jacuzzi. Na dippen in het zwembad en een drankje op het strand na het eten, toch maar even afkoelen in de jacuzzi, met lauw water. Tip: doe de jetstralen pas aan als het bad vol is. Schwarzenegger drukte halverwege al op de knop en na wat golfslaggeluiden, begonnen de jetstralen in het rond te spuiten boven het bad uit. Help! Doe die knop uit, maar dat ging niet, de knop zat vast, dus proberen er voor te gaan zitten en je beide grote tenen voor de andere stralen zetten. Hopen dat het bad snel vol genoeg is. Dat duurde een paar minuten, maar toen ging het goed. Na een tijdje waren we genoeg afgekoeld en bespoten, dus laat het bad maar weer leeglopen, maar toen hadden we hetzelfde probleem. Ok, mijn haar was helemaal nat hierna en de badkamer stond dus blank……haha. Met de nagelknipper uiteindelijk de knop kunnen forceren zodat de stoommachine uit ging, wat een teringherrie! Hoezo relaxed?  
Vandaag een groot deel van de dag aan het strand doorgebracht, bij strandtent Happy Banana! Ha, echt iets voor mij! En ja, een banana lassi is ook erg lekker. De keus was snel gemaakt, want er zijn niet veel tentjes met goede ligstoelen. In de meeste moet je in een breuk zitten of je hebt een breuk na afloop. Mijn bekken had tot nu toe de reis redelijk doorstaan, maar na twee dagen hangen in een ligstoel of loungestoel is hij helemaal naar de gallemiezen. De ligstoel aan het zwembad heeft een s-bocht maar net een andere dan mijn rug, dus na nog een dagje strand vanavond uit wanhoop maar een ayurveda massage van mijn rug uitgeprobeerd. Er zitten hier tentjes genoeg, dus een uitgekozen met een professioneel bord, maar bij het reserveren zag ik alleen een mannetje. Nou kan dat weer zo’n mannetje zijn met magische handjes, maar heb toch het zekere voor het onzekere genomen en Fokke op de wacht gezet voor het geval er een voorstel kwam voor een happy end of zo. Maar gelukkig, een vrouw voerde de massage uit, gelukkig. Na een half uur ben ik weer een beetje mens….en ruik naar massageolie wat de muggen dan weer fijn vinden. Wat is het leven toch zwaaaaaaar.