18 sept Lima als een local

De wekker ging al weer vroeg, 7 uur, dus op naar de ontbijtruimte. Dat zag er niet verkeerd uit; verschillende broodjes, yoghurt, fruit en koffie, dus helemaal goed. Na het ontbijt kwam onze stadsgids Eli, een vlotte spraakwaterval die de hele reis nog even doornam. Er was geen speld tussen te krijgen, maar ze had beter kunnen beginnen met haar laatste vraag: hebben jullie nog vragen? Nope, dus we konden de stad in. Lopend door de wijk Miraflores, waar de grote wegen op zondag zijn afgesloten en je kan fietsen en skaten op de weg. Dat gaf een relaxte indruk van de stad. Eerst naar de lokale markt, waar we onbekende vruchten hebben geproefd. Ook nog cocabladeren en cocasnoepjes gekocht voor als we verderop in onze reis de hoogte in gaan. Do as the locals do. Genoeg bladeren om 3 dagen high rond te lopen. By the way, het kan zijn dat je bloed dan positief test op cocaïne maar verder is het legaal. Daarna tussen de locals met de bus naar de historische binnenstad. Mondkapje op in de bus en dan hangend aan de lus aan het plafond. Gelukkig had ik goed overzicht, want de mensen hier zijn een kop kleiner. Dus of ik nou echt als local werd gezien, ik vraag het me af… In de binnenstad staan nog wat koloniale gebouwen (uit de Spaande tijd) die nu UNESCO werelderfgoed zijn. Samen met de pleinen en vele parken hier, gaf het een leuke indruk. Na een rondleiding hier en de lokale snack churro en lokale drank Incakola namen we afscheid van Eli. Haar tip was om naar het klooster van San Francisco (kloosterorde gesticht door Franciscus van Assisi) te gaan, met daaronder in de catacomben de botresten van wel 25.000 mensen. Allemaal rijke stinkerds en monniken die daar lagen. Het klooster had mooie azulejo tegels uit Sevilla en Moors houtsnijwerk en een mooie oude Harry Potter bibliotheek. Helaas mochten we daar nergens foto’s maken. Weh! Daarna hadden onze voeten even rustpauze nodig. Na een warme chai latte met de taxi naar de kunstenaarswijk Barranco, op zoek naar streetart. Gevonden! Check. Weer wat stappen gelopen en nog even de lokale cocktail pisco sour geprobeerd. Oké, dat wordt niet onze favoriete cocktail, weten we dat ook weer. Weer een taxi aangehouden en nog even bij de kust gekeken in Parque del Amor. Druk op zondagmiddag met stelletjes op zoek naar de zonsondergang die je door de mist aan zee niet ziet. Haha. One laatste voetstappen – van de 20.000 vandaag – via park Kennedy naar het restaurant Amore aan de overkant van ons hotel. Lekkere Peruaanse gerechten geïnspireerd door andere wereldkeukens. Het lokale gerecht lomo saltado, biefstukjes met ui, paprika en aardappel (een van de 4000 soorten hier) is goedgekeurd. Dit was een hele goede start van de reis!