Dag 30 Schiereiland Chiloé

De dag startte met een bijzonder taxiritje naar Europcar. De taxichauffeur sprak geen woord Engels, dus wij in woordjes Spaans proberen uit te leggen dat we een huurauto hadden van Europcar, het adres genoemd, de voucher laten zien en op Google Maps het adres, met foto en de route….maar niks, nada. Er ging geen belletje rinkelen. Hij moest even de leesbril opzetten. Hij zat maar te turen naar het adres en Google Maps, maar dat doet vermoeden dat ie mogelijk analfabeet is en geen kaart kan lezen? Of …het is gewoon een man? Hij heeft ook geen routeplanner in de taxi, wat ook raar is. En ja, het was wel een taxi… 

Uiteindelijk onze navigatie gestart op de gsm en hem gestuurd waar ie heen moest. Ah ja, ja, nu weet ik het, ja, maar…we moesten goed vinger aan de pols houden, want af en toe ging de richtingaanwijzer de verkeerde kant op. Zo, we zijn er. Nou, laat mij voortaan maar kaart lezen en navigeren en Fokke rijden, dat gaat beter!

De auto stond al klaar, een bijna nieuwe Volkswagen T-cross, lekker hoog, helemaal prima voor de komende 14 dagen. Op naar het schiereiland Chiloé, met tussenstop in Calbuco. We verzinnen zelf de route en dat is niet de meest rechtstreekse uiteraard, maar een kronkelweg waar opeens het asfalt ophoudt, over heuvels, langs havens, langs het water en bij de veerboot konden we nog net mee naar de overkant. Dit eiland is 400 jaar afgesloten geweest van het vasteland, dus er zijn minder invloeden geweest. De oorspronkelijke inheemse bewoners zijn later gemixt met Spanjaarden en Germanen. Op dit eiland is een wijnroute en een kerkenroute. De laatste staan in een soort circuit die eerst de Jezuïeten en later Franciscanen hebben afgelegd om hun missie hier te brengen. Tja, dat kunnen ze wel snel. Overal lieten ze een houten kerk achter die op een speciale europese manier is gebouwd, zonder spijkers, hebben we gelezen in het museum in Ancud. Dat was nog net open, maar de deur ging achter ons dicht, een uur voor sluitingstijd. Ze zouden wel denken, meer toeristen komen er nu niet meer. Volgens het gastenboek van het museum lopen hier nog twee Nederlanders rond, maar verder zie ik geen reizigers hier. Hé, een local! 

In het plaatselijke vv kantoor even bekeken wat hier op het eiland te zien en te doen is. Dus zo even een plan maken en dan morgen weer door! We hebben nog een heel eiland te gaan!