Dag 42 Vulkaan met een pluimpje en Bambi is dood - 17 december

De chef heeft zijn reputatie waargemaakt: we hebben heerlijk gegeten, alleen Bambi is niet meer…. Het werd dus hertenbiefstuk met champignonsaus, zijn aanbeveling, met aardappelpuree en groente! Hert uit de streek, dus hoe lokaal wil je het hebben? Ook zijn vrouw heeft vanmorgen het ontbijt goed verzorgd, we waren de enige gasten, dus zij verdienen een horecapluim. 

Het weer was iets beter, wel af en toe een bui en grijze wolken, maar we konden vanmorgen zien dat onze kamer uitkeek op een meer. Helaas waren beide vulkanen nog in wolken gehuld, maar het was droog. Snel op pad, voordat het minder wordt. We zaten met de lodge hoger dan we dachten en gisteren konden zien, dus hadden al rijdend naar beneden mooi zicht op de glooiende omgeving. 

Nog een stukje tolweg om meters te maken en toen weer snel een zijweg genomen, wederom een zevenmerenroute. Hoe ze tellen, geen idee, en of dit nou dezelfde is dan de andere? Ook geen idee…. Soms is de info hier wat onduidelijk.

Na een lunch in Panguipulli, slingerden we verder langs meren en bossen. Dit is de streek van de Mapuche. Veel dorpen hebben een naam met pulli. Aan de bevolking kan je ook zien dat ze afstammen van de Mapuche; ik ben een kop groter en moet op straat af en toe bukken om niet tegen een stroomdraad of dakgoot aan te lopen. De weg was zelfs geasfalteerd, een meevaller, want we hebben toch een extra slinger gemaakt en dat zou een onverharde weg zijn. Wel stond er opeens midden in het dorp een pion op de weg van de brandweer en dan moet je maar uitzoeken hoe je beter moet. Dus je neemt een willekeurige zijweg…de TomTom wordt helemaal gek en wil maar omkeren… nee, Miep, stug doorrijden….daar zie ik auto’s vandaan komen, dus dat moet lukken. Gewoon een weg inrijden waar je normaal niet in mag, dat doen de Chilenen ook. Ze worden er niet anders van en toeteren niet eens dat je spookrijdt. Ze blijven relaxed.

Uiteindelijk kwamen we in Pucón. De voet van de vulkaan Villarrica was al zichtbaar en toen we even later het dorp inliepen zagen we hem helemaal inclusief pluimpje, want het is de meest actieve vulkaan van Chili. In het dorp zagen we de bordjes al met evacuatiezone….. we moeten richting het water vluchten. Goed te weten…. Na het eten zouden we even naar het meer lopen, maar als je een paar keer om het hoekje kijkt, loop je zo maar het hele dorp al door. Toch weer 13000 stappen gelopen. De rest volgt morgen als we richting vulkaan gaan met een excursie. Ben benieuwd!