Dag 8 Flaneren door Cafayate - 13 november

Jawel, we zaten gisteravond nog maar net te eten, toen kwamen Jan en Annelies uit Wassenaarrrrrr eraan. Helemaal blij dat we er waren, want om 8 uur waren ze alleen in het restaurant, dus waren ze eerst maar weer terug gegaan, wachtend op ons gezelschap. Ze zaten nog maar net, toen begon Jan al weer hard te blaten. Misschien is Annelies doof? Of is het de bedoeling dat we zijn conversatie meekrijgen? Het was net een groot kind, veel aandacht nodig. Dus die af en toe maar even gegeven. Hoe onze wijn was?… Er was veel name dropping, waar ze al geweest waren (check - zijn wij ook geweest, haha), Engelse termen en poeha en als je dat een beetje voert, wordt het nog erger. Af en toe hadden ze een MT met elkaar wat ze gingen doen… Wat ziet die Annelies in Jan in vredesnaam??? Veel van dat geblaat kun je zo een gat in schieten, een beetje interessantdoenerij…. ‘Wij gaan 4 weekjes door Zuid Amerika, leuke eettentjes hier, heerlijke busrit gehad….’ Wel met een verkeerde bus en 2 dagen verloren, want ja, datum op busticket niet gecontroleerd. Sukkel. Wij gaan 7 weken en rijden veel zelf. Puh. Of we de Spaanse taal al machtig waren? Hij wel, hij kon de mensen hier verstaan als ze langzaam praatten. Zij hem niet, want ik hoorde hem toch echt Italiaanse woorden er tussendoor gebruiken. In mezelf moest ik erg lachen. Hoe we dat met geld deden? Hij had 5000 euro bij zich en wisselde in het dorp. Hij vond alles hier goedkoop, dus vraag me af wat hij van de wisselkoers weet…toen ie echt niet kon “winnen” van ons, dropen ze af. Hè, hè. Rust.

Na een wat onrustige nacht met een kapotte airco met als climax een omgevallen emmer met water over de vloer vannacht, maar aan het ontbijt begonnen. Soorten zoete broodjes en koekjes, vers gebakken, vorige week…. droog dus. Cursus omgaan met teleurstellingen, praktijkopdracht…. Helaas zagen we na het ontbijt pas de broodrooster in een hoek van de ontbijtzaal staan. Morgen maar roosteren dan. 

Op naar Cafayate. Een klein dorp, met evenveel bodega’s dan cafés. Rondom het dorp dus veel wijnvelden, met op de achtergrond de Andes. Net Zuid-Afrika. De paar straten die er zijn, doorgelopen, in rustig tempo, tijd en warm genoeg, koffiestop, even over een markt met handgemaakte producten, bijvoorbeeld gehaakte tasjes in de vorm van een lama. Leuk bedacht, maar nee. Ook weer poncho’s gezien, maar daarvoor is het nu te warm. Er was zelfs een soort computerzaak waar Fokke het gezochte snoertje vond voor in de auto, om zijn gsm op te laden via de sigaretaansteker. Jawel, die zit hier nog in. Verder geen gadgets tot grote teleurstelling van Fokke. Gewoon weer schakelen. Omgaan met teleurstellingen, deel 2. Na een paar uur alles wel gezien, omelet gegeten en nog even een snel bezoek aan een bodega. Geen tours meer beschikbaar en wijn proeven hoeft nu niet, dus terug naar onze eigen bodega. Teveel wind, zandstorm, om aan het zwembad te liggen, dus nog even luieren op de kamer. Boodschappen gedaan voor de tocht morgen over een stuk van de beroemde weg Ruta 40. Helaas niet op de motor. Morgen nog flessen water kopen voor onderweg voor allerlei noodgevallen, je weet maar nooit, en dan zijn we benieuwd hoeveel uur we onverhard over die weg hobbelen….en ja, ik heb mijn chiropractor al gereserveerd voor 27 december!