8 okt Cultuur happen in Cusco

Vanochtend na het ontbijt de relaxte manier van verkenning gekozen: met de taxi naar Sacsayhuaman, boven de stad. Je kan in anderhalf uur naar boven lopen, maar andersom gaat beter, hadden wij bedacht. Wie geen goede conditie heeft, moet slim zijn…  Met de taxi omhoog, lopend naar beneden. Het is een ruïnecomplex van de Inca’s. We werden bij de bovenste ingang afgezet, waar het rustiger was. Gelijk een toegangskaart gekocht voor meerdere complexen voor de komende dagen. Het was groter dan gedacht, maar dat komt omdat je het niet goed op foto’s kan weergeven. In de verte zie je nog een wit Christusbeeld op een heuvel, zoals in Rio. 

Het is niet duidelijk waar het complex uit de 15e eeuw voor diende, een cultusplaats en later een militaire functie? Het ‘gebouw’ (Huis van de Zon) bestaat uit drie over elkaar gelegen muren, bestaande uit grote rotsblokken, die precies in elkaar passen. Waarschijnlijk stelden dit in de mythologie van de Inca’s de tanden van een poema voor, het lichaam was de stad Cusco. De drie muren symboliseren de drie werelden van de Inca’s. Door de Spanjaarden is een groot deel van de muren later afgebroken om daar Cusco van op te bouwen. Zonde…dus ook moeilijk voor te stellen hoe het er voeger echt uit zag. Archeologen huilen hier hun ogen uit…

Nadat we het hele complex ongeveer uitgekamd hadden (was beetje lastig, want de pijlen wezen steeds een andere kant op), teruggelopen via de weg en later via een lange trap naar beneden richting stad. Onderweg kom je mooie kiekjes tegen, maar vooral goed opletten dat je je niet verstapt met al die ongelijke stenen. Toch al weer 7000 stappen gemaakt dus even pauze in café Cappuccino aan de Plaza de Armas, met natuurlijk een cappuccino en croissant! Energie opladen voor cultuurplek nummer 2: Coricancha. Het is eigenlijk een kerk Iglesia de Santo Domingo, die gebouwd is op de fundamenten of ruïnes van de Incazonnetempel Coricancha. De Incamuren kun je nog zien, maar oorspronkelijk waren de muren met bladgoud bedekt; dat is inmiddels allemaal geconfisqueerd. In de kerk was een bruiloft gaande, inclusief gezang (oeps, te laat de kerk uit) en Ave Maria. Hier waren nog veel schilderijen te zien van de zogenaamde Cusco school. Dat zijn lokale schilders van destijds die Bijbelse taferelen moesten schilderen, maar om het op te leuken aspecten uit de Andesiaanse cultuur erin verwerkten: bloemen, fruit, dieren vanuit de Andes. Zo hebben we al een schilderij gezien van het laatste avondmaal, met als maaltijd geen kip maar cavia. Het vrolijkt de boel wat op. Rondom de kerk cirkelden vrouwen met alpaca’s en lammetjes rond, die met je op de foto willen. Als je niet uitkijkt, krijg je zo een lammetje in je armen gedrukt. Maar wel tegen betaling natuurlijk. Snel op de vlucht, het begon ook wat te motregenen. Even terug naar ons hotel. Tegen etenstijd maar weer richting de binnenstad, op zoek naar eten. Zal niet meevallen op zaterdag, want gisteravond was ons beoogde restaurant ook vol. Uiteindelijk bij een veganistisch restaurant beland, met pasta en bowls op het menu. In elk geval valt zo’n maaltijd licht en dat is prima hier op hoogte.