Dag 25 Fokke en Sukke off road again - 30 november

Huurauto, check, ontbijt check, koffie check en daar gaan we weer! Snel Puerto Natales uit en richting Torres del Paine. De weersvoorspelling is 50% kans op regen, 50% kans op zon, half bewolkt, in de middag hardere wind, maar meer zon… Tja, volgens mij klopt deze voorspelling altijd, come si come ça, het kan vriezen, het kan dooien. Dus we zien het wel, je kan er verder toch niks mee. 

We reden nog over asfalt en zagen al snel de ingang naar de grot waar in 1895 een stuk huid is gevonden. Het bleek van een mylodon. Ik vind het een beetje een raar beest. Een soort dinosaurus met een stompe snuit. Er stond een replica bij de grot uiteraard. Fokke is de grot nog in geweest op zoek naar meer beesten, maar hij kwam er levend uit, dus niks gevonden. De grotingang is wel groot en hij echoot goed. De grotingang is groot en hij echoot goed. Haha, zie je wel! 

En door! Het asfalt verdween, en de mooiere uitzichten kwamen. On the road werd off road. Onderweg de ene mirador na de andere, meestal met zicht op een of meer besneeuwde bergen en meren. Het ene meer nog grijs, donkergroen, maar daarna toch ook turquoise. We kregen steeds meer zicht op de beroemde Torres, ook wel de hoorns genoemd, maar ze staan er om bekend dat ze meestal in de wolken zijn. Dat klopt. Weet niet of wij ze nog ooit gaan zien zonder wolken. Het weer betrok wat, maar dat kan weer veranderen. Bij de eerste nederzetting maar gestopt voor lunch, want je weet nooit of dat later nog lukt. We wilden alleen soep en hebben er voor de vorm een bijgerecht, friet, als hoofdgerecht bij besteld, anders was het voor dat restaurant zo karig. Een gewone tosti, sandwich of empenada was ook goed geweest, maar dat was er even niet. Maar de soep was goed, maar weer veel te veel voor ons.

Daarna kwamen we pas bij de officiële ingang van het park waar je je moet registeren en betalen. Geen stroom en geen wifi vandaag, dus via eigen telefoon met WiFipunt uiteindelijk gelukt. Ik dacht, eerst een kaartje kopen dan een foto maken van de bergen, maar helaas, Patagonisch weer, dus na een kwartier was er regen en helemaal geen zicht meer op de hoorns. Dus dan maar door naar het hotel aan het Lago Grey. Op de brochure van het hotel een hotelkamer met zicht op de gletsjer Grey, maar helaas, vanuit onze kamer zicht op een takkenbos van de pampa. Had niet anders verwacht … Dus dan maar naar de bar en het restaurant, daar is beter zicht. Er drijft hier zelfs een soort ijsberg voor je neus! Het welkomstdrankje is Calafate sour, inmiddels bekend. Kijken wat de pot hier verder schaft…. Hopelijk morgen vroeg meer uitzicht????