Dag 1 Vertrek - 6 november

Eerste uitdaging vandaag: krijg de reistas dicht. Wat neem je mee voor 7 weken, en hoe past dat allemaal? Packing cubes maken je stapeltjes t-shirts wat compacter, maar toch… er moesten wiskundige berekeningen en legpuzzelervaring aan te pas komen om alles in de reistas te krijgen. Slechts 18 kilo bagage, van zwemkleding en teenslippers tot skisokken, muts, sjaal en handschoenen. En dan nog wandelschoenen, stekkers en oplaadsnoeren. Pff, het past, nadat ik een paar spullen achter heb gelaten. Waarschijnlijk kom ik er later achter dat dit een verkeerde keuze was, maar goed. Rits zit dicht. Check. 

Toen met de trein, toch maar via Arnhem, hoeven we maar een keer over te stappen. Helaas kwamen we er achter dat onze trip zou stoppen op Ede-Wageningen. Defecte trein op het spoor bij Zeist. Chips. Optie was met een boemel via kippenland Barneveld naar Amersfoort, maar er waren meer gegadigden. Dat ging nooit passen in dat treintje. Dus besloten een taxi te nemen. Gelukkig stond er een te wachten. Een Marokkaanse chauffeur in winterjas met de kachel op 23 was beschikbaar. Met de vlam in de pijp eerst bedacht naar Utrecht te gaan vanwege de ritprijs. Maar na wat file en rekenen met de TomTom toch maar besloten in een keer door te gaan naar Schiphol. Onderweg nog snel tanken, want hij had niet op zo’n lange tocht gerekend. Ging goed, na wat file, snel afgerekend en bedrag snel vergeten. 

Snel koffers ingecheckt, bijna vlekkeloos, behalve dat de tas teveel uitpuilde, dus toch maar handmatig afgeleverd. Toen besteld geld ophalen bij GWK, maar helaas, Argentijnse peso’s zijn op. Met de huidige koers heb je duizenden briefjes nodig, dus niet zo gek dat ze op zijn, maar wel besteld, maar helaas pindakaas. Plan B. Dus maar meer dollars mee. Snel door de security en douane, check. Het laatste warme Amsterdams broodje genomen. Dat was net klaar gemaakt en houdbaar tot 21 uur, volgens het zakje. Dat moet lukken. Dan gaat ons vliegtuig. We zitten helemaal achterin. Waarschijnlijk krijgen we nog een maaltijd aangeboden, als je net toe bent aan je REMslaap. En voordat je het weet, gaan de lichten weer aan en moet je ontbijt wegkauwen. Hopelijk tussendoor wat slaap pakken. De laatste keer had KLM erg harde stoelen, dus fingers crossed….. Oant moan!