Aan het strand

Vandaag per ongeluk vroeg uit de veren (ik heb geen horloge of gsm bij me en F zat beneden) en na het ontbijt richting strand getogen. Dat is een onderneming op zich, want de weg er naar toe is een smal weggetje met allemaal winkeltjes en cafés langs de weg, waar geregeld tuktuks of auto’s staan te wachten. Met moeite kunnen twee auto’s elkaar passeren, maar als jij dan in de weg loopt, moet je snel opzij springen, anders rijden ze over je tenen heen. De tuktuks kondigen zich aan met getoeter; aan de ene kant om te seinen voor het geval je er een nodig hebt, aan de andere kant om de tegenliggers te waarschuwen dat ze er aan komen. Echt relaxed lopen is het dus niet, en zeker niet naast elkaar, want dan zal het niet lang duren voordat je alleen loopt en de ander geschept wordt. Dus in ganzenpas naar het strand. 
Daar waren met moeite nog net twee strandstoelen vrij onder de parasol en je bent nog niet geïnstalleerd of verkoper nr 1 komt langs met koelkastmagneetjes. Vijf minuten later verkoper nr 2 met kleedjes, dan nr 3 met strandgewaden, nr 4 met marionettenpoppen, nr 5 wederom met kleedjes, nr 6 met kokosnoten en ananas, nr 7 loopt met een aap aan een touwtje en een slang om zijn nek, dus wat je daar mee moet? Nr 8 heeft weer kleedjes, nr 9 lelijke houten prullaria…..en zo gaat het door. Er loopt ook een oud verschrompeld mannetje rond met twee miniflesjes olie en die wil je masseren…..hm, dat ziet er minder professioneel uit, maar het zal ook wel niks kosten. Volgens mij zijn de flesjes restanten uit een hotelkamer, zo ziet het er uit. Dan loopt er nog een man zonder hand met een foto van een klein meisje die in het ziekenhuis ligt door een motorongeluk en morgen geopereerd moet worden, of je voor de operatie wil doneren. Eergisteren was het hetzelfde verhaal, dus ik denk dat die operatie steeds uitgesteld wordt en een andere dag is???? 
Ik moet zeggen dat ik respect krijg voor het onuitputtelijke doorzettingsvermogen van de dames met kleedjes, want ze lopen werkelijk de hele dag het strand over van de gehele baai. Af en toe schreeuwen ze wat naar elkaar, want ze mogen niet op hetzelfde stukje staan, dus dan staan ze opeens te kijven: “ik stond hier al, nee ik”,….. tijdens de lunch zaten we aan een tafeltje en wees ik Fokke in de verte op een mooi kleedje. Hij deed even zijn zonnebril omlaag om de kleur te kunnen zien en dat zag hun arendsoog van 100 meter afstand. Ja hoor, daar kwam ze aan, met haar tassen met kleedjes en die werden allemaal voor je ogen gewapperd of op de grond uitgestald…..nee, dank u…..ze had ze ook in “nice colours” en allemaal “cheap price” natuurlijk. Sorry, mevrouw, ons penthouse is net ingericht, Eierkamp en zo…. maar dat begreep ze niet….. ze had ook een mooi kleedje in de kleur zwart, maar de discussie of dat een kleur is, maar even overgeslagen. Jammer voor haar, maar ik weet niet wat ik met die kleedjes moet doen, al zijn sommige echt heel mooi.  
Om 4 uur is wisseling van de shift van het personeel van de Happy banana, dus eerst gaan ze pushen of je niet echt nog wat te drinken wil, vlak voor 4 uur in de hoop een laatste fooi te vangen en dan komt er ander personeel die start met tafeltjes sjouwen richting de waterkant zodat je nog net niet met je voeten en tafeltje in de branding drijft. Dan willen ze klanten lokken aan de tafeltjes om te eten en opeens krijg je dan sterk de indruk dat je op moet krassen van je luie ligstoel. Het strand ging dicht. Hoezo dicht???? Ze gooien je stoel nog net niet om, maar zodra je je hielen licht, gaat de ligstoel opzij om plaats te maken voor nog meer tafeltjes. Kleedje erop en klaar zijn ze voor de beachparty. Ze hebben ons alleen wel weggejaagd, dus bye bye.  
Vanavond maar elders een adresje zoeken, want gisteravond na veel moeite een tafeltje aan de branding gevonden, was het eten echt heel slecht. Sowieso krijg je hier vaak een servet die volgens mij al een week door anderen is gebruikt, maar dat is nog te doen. Vervolgens zaten we naast een chique visrestaurant waardoor ik de hele tijd in de vislucht zat, alsof ze de restjes krab, kreeft en graten naast mijn stoel hadden gedeponeerd. Fokke ruikt niks gelukkig, maar na een tijdje wou ik daar wel weg, weg idylle van eten op het strand. Die ochtend had ik de vis nog in de brandende zon zien liggen op een tafel op de vismarkt, dus mijn trek om vis te bestellen was toch al weg. Kijken wat het vanavond wordt. 
Morgen vertrekken we hier. De bedoeling was om 8 uur, maar aangezien we Galle zelf al verkend hebben, kunnen we dat op de route naar Colombo overslaan en 10 uur pas weg. Het duurde even voordat we dit weer duidelijk gemaakt hadden, dus we zullen morgen zien of de boodschap goed doorgekomen is…..