Op blote voeten

We zitten midden in de Culturele Driehoek, dus dat zullen we weten: eerste stop Mihintale, bedevaartsoord voor boeddhisten. Vanaf de parkeerplaats naar boven lopen en dan ben je nog maar slechts op het eerste niveau met restanten van een klooster. Vanaf daar ben ik de traptreden gaan  tellen, maar ben opgehouden bij 400. Mijn hersenen kookten inmiddels bij slechts 30 graden en 80% luchtvochtigheid. Rustig doorgaan, verstand op nul, anders doe je dit niet…..mijn nieuwsgierigheid en doorzettingsvermogen wonnen het van mijn verstand, dus ben doorgegaan tot bijna de laatste rots en de hoogste stoepa. Klein detail: na 100 treden moesten we onze schoenen weer achterlaten….dus door grind, zand, takjes en apepoep en soms over stenen. De laatste 100 meter moest je je omhoog hijsen aan een railing, klauterend over gladde stenen. Fokke was verstandig, en verkouden, dus heeft mijn achterkant bewonderd vanaf het derde niveau. Onderweg had je afleiding van de apen die elkaar aan het vlooien waren en toeristen belaagden. Altijd grappig en je kan er op wachten. Er zijn nog mensen die denken dat aapjes schattig zijn: met hun camera in de aanslag kruipen ze richting aap… die denkt: welk deel van gepaste afstand snap je niet????? En hap, grrr, daar hing de aap aan de rugzak en bijten, dat kreng!!! Het gezicht van de toeriste ging van schattig naar angstaanjagend en dat vinden wij nou leuk…..als je niet luisteren wil, dan maar voelen. Zo, die zijn ook weer genezen van het schattige aapjes- syndroom. 
Boven foto’s genomen en toen weer langzaam afgedaald. Mijn gezicht had ondertussen de kleur aangenomen van mijn roze blouse, maar ben toch bijna boven geweest (rond de 1200 treden). 
Bijkomen in de auto met airco, waarna ik weer langzaam verbleekte. Volgende stop: Aukane. Een 13 meter hoog uit de rots gehouwen standbeeld van boeddha. Als het niet waar is, even naar boven klimmen op blote voeten. Grrrr, grmpf, wie heeft verzonnen dat slippers niet heilig zijn??? Samman liep weer even mee naar boven om een bloemetje te leggen, hopelijk voor een behouden vaart. Lopend door het scherpe grind zegt ie opeens dat je ook sokken aan mag doen. EN DAT ZEG JE NU PAS!!! Gelukkig kregen we hier bij het schoenenstation een doekje voor je voeten; het had net ook nog licht geregend. Gelukkig hebben ze hier geen Nederlandse klei, dus dat viel mee. 
Lunchstop te midden van Sri Lankanen, en ja, ze eten met hun rechterhand. Best knap, om die curry in een rijstbultje in je handpalm te krijgen en naar binnen te werken. Ze moeten daarna wel hun handen wassen, maar verder werkt dit voor hun prima. Maar ik houd het bij bestek…. Ik keek iets te lang richting de bijbehorende workshop voor houtbewerking, dus ja hoor, we moesten even uitleg aanhoren van het hout bewerken. En natuurlijk ging daarna het licht in de showroom aan…..ik zoek nog een houten olifant, maar ze hadden alleen lelijke. De term ‘different colour’ kenden ze hier niet, dus bleef het voor hun helaas bij kijken, kijken en niet kopen.  
Laatste stop: de leeuwenrots Sigiriya. Ook dit is een heilige plek met meer dan 1000 treden die op het laatst stijl omhoog gaan om dan boven op de rots op de jungle te kunnen kijken. Het was inmiddels het heetst van de dag, ons water was op, geen waterflessen meer te bekennen en ons verstand was terug. Dus we hebben onze poging halverwege gestaakt. Vanaf de grond is de rots ook erg mooi, of is dat de cognitieve dissonantie reductie aan het woord? Gekkenwerk zou het zijn, zelfs volgens mijn reisboekje (beklim de rots in de vroege ochtend of late namiddag vanwege de hitte), dus de short cut genomen richting carpark voor buitenlandse bezoekers. Daar ergens zou Samman staan. Waarom is deze uitgang alleen voor buitenlanders? Nou, je moet aan het eind nog even langs wat stalletjes met prullaria….en daar hebben ze wel waterflesjes. Mosterd na de maaltijd, maar dan verkopen ze ook weer wat. Check. Genoeg calorieën verbrand vandaag. Op naar onze slaapplek, Deer park hotel genaamd. Bambi nog niet gesignaleerd, maar het uitzicht is subliem: op een meer, waar de olifanten leven. Onze badkamer in ons huisje is om een boom heen gebouwd en staat in open verbinding met de jungle er boven. Er zit alleen gaas voor de beestjes, maar de regen kan er gewoon doorheen en valt op onze stenen vloer. Ja, wederom met blote voeten op stenen, onder de regendouche …. temidden van tropische kamerplanten….. het heeft wel wat!